17 Ağustos 1999 Marmara depremi resmi kayıtlara göre 23.781 ölü gayrı resmi bilgilere göre ise 50.000 ölü 100 bine yakın yaralı.
22 Temmuz 2004 Pamukova tren faciası 41 ölü 89 yaralı
30 Kasım 2007 Isparta uçak kazası 57 ölü
23 Ekim 2011 van depremi 644 ölü 4.000’den fazla yaralı
05 Eylül 2012 Afyon Karahisar cephanelik patlaması 25 asker şehit oldu
13 Mayıs 2014 soma maden faciası 301 madenci öldü
06 Eylül 2014 Mecidiyeköy de inşaat asansörü düştü 10 işçi öldü
29 Ekim 2016 Adana’nın Aladağ ilçesinde kız yurdunda çıkan yangında biri öğretmen 12 kişi yanarak öldü.
31 Mayıs 2017 Şırnak’ta helikopter yüksek gerilim hattına çarptı 13 şehit
30 Ekim 2020 Seferi hisar depremi 117 ölü
11 Ağustos 2021 batı Karadeniz sel felaketi 97 ölü
06 Şubat 2023 de 10 ili etkileyen Kahraman Maraş depremi 62.000 ölü sayısız yaralı ve büyük bir yıkım.
Son yirmi beş yılda ülkemizin yaşadığı felaketlerden kabaca seçtiğim örneklere göre 113.000 in üzerinde insanımızı kaybetmişiz, kazalarda ve terörden ölümler hariç, yaralıların ve maddi kayıplarımızın hesabı ise bilinmiyor.
Son yaşadığımız otel faciası ile ilgili yorumlar ve görüşler ekranlarda her şeyi bilen ellerinde vileda sapı ile yorumlar yapan adamlar tarafından şöyle olsaydı, böyle olmasaydı diye günlerdir ekranlarda anlatılıyor. Bunların insanların canını sıkmaktan başka neye faydası var? Bilen var ise bana söylesin. 78 can gitmiş, hem de pisi pisine, gencecik çocuklar, anneler babalar ölmüş, aileler yok olmuş, insanlar kömürleşmiş kimliği adli tıpta DNA ile belirlenebilmiş cenazelerini alabilme ve gömme derdindeyken bunlar ise senin adamın suçlu, benim adamım suçsuz derdine düşmüş.
Bildiğiniz üzere mesleğim otelcilik 30 yılımı bu mesleğe harcadım, otellerde çalıştım yöneticilik ve otel işletmeciliği yaptım, bu tür bir felaketin ben işletmeci iken başımıza gelmemesi tamamen şans eseridir. Bir otelimde çamaşırhane de küçük bir yangın geçirdik, maddi hasarla atlatmamız görevli elamanın erken fark etmesi sayesinde oldu. Bir seferinde de dört kişilik asansöre sekiz kişi binen toplantıya gelmiş iş adamları yere çakıldı çok şükür onlara bir şey olmadı, ucuz atlattık, asansörün kapısını açan asansör firmasının elemanı sekiz kişi sayınca inanamadı, kabinin içinde 4 kişilik yazdığı halde 8 kişi binmişler, bir tanesi ‘’sizi mahkemeye vereceğim’’ dedi ‘’bende seni mahkemeye vereceğim 4 kişilik asansöre nasıl 8 kişi bindiniz’’ deyince ses etmedi. Felaket olduktan sonra şu denetlemedi bu denetlemedi demenin bir faydası yok, ülkemizde bu işler öyle yürütülmüyor bir otel ruhsatı alacağınız zaman belediyeye bir dilekçe veriyorsunuz, belediye kaydınızı yapıp size beş tane evrak veriyor bunları onaylat gel diye.
1. İtfaiye müdürlüğünden olur raporu
2. Sağlık müdürlüğünden olur raporu
3. Turizm il müdürlüğünden olur raporu
4. Emniyet müdürlüğünden olur raporu
5. Çevre ve şehircilik il müdürlüğünden olur raporu
Diğer istenilen oda kayıt maliye kayıt vb. belgeleri saymıyorum, burada en sıkıntılı bölüm itfaiyeden alınacak rapor iddia ediyorum itfaiyeden alınan rapor tam teşekküllü uygulansa hiçbir yangın böyle ölümlere sebebiyet vermez. Bir kere bu raporları aldın mı ömür boyu senin yanına gelen giden olmaz, o ruhsatla yıllarca işini yürütebilirsin (alarm sistemi bozulmuş, yangın söndürme sistemi, arızalanmış vb.) hiç umurunda olmaz.
Son zamanlarda asansör denetimleri makine mühendisleri odasına verildi ülkemizdeki tüm asansörler her yıl denetimden geçirilip yenileniyor, otellerde aynı şekilde her yıl tam teşekküllü denetimden geçirilmelidir. İddia ediyorum bu denetlemeden otellerin % 80 i geçemez.
Ne desek boş! Ateş düştüğü yeri yakmakta, yürekler bu acılara nasıl dayanır bilemiyorum. Bir evlat ölür, onun acısıyla anne ölür, baba ölür, abla ölür, abi ölür, var ise dede ölür, nine ölür, amca ölür, hala ölür, gelin ölür, bir aile toptan ölür, ölür de ölür işte. Ucuz ölümler ülkesidir burası, yaslar ülkesi. Ne desek boş ki, boş.
Umarım bu dünyada bulamadıkları huzuru öbür dünyada bulurlar, ruhları şad, mekanları cennet olsun.
