Sosyal medya paylaşımlarına bakıyorum da memleket hekimler ve hastalar olarak iki tarafa bölünmüş durumda. Hastaların dedi...
Sosyal medya paylaşımlarına bakıyorum da memleket hekimler ve hastalar olarak iki tarafa bölünmüş durumda.
Hastaların dediklerine bakarsak hekimler, paragöz, kibirli, tatminsiz, duyarsız ve hatta yetersizler. Doktorların dediğine bakarsak hastalar cüretkar, saygısız, tatminsiz, duyarsız ve dahi cahiller.
Empati duygumuzu kaybetmiş durumdayız. Parmaklarımız hep karşıyı gösteriyor. Karşımızdaki istediğimiz gibi olur ise sorun bitecek sanıyoruz.
Hoş hekimler için bu mümkün değil, onların bir de çocuklarının okul taksitlerine anca yeten ve başını sokabilecek bir evin taksitine girmeye yetmeyen bir gelir sorunları oluştu.
Şimdi buradan her iki tarafa da sormak istiyorum;
Bir hekim hakkında çoğu hastadan şikayet var ise bu hekimde bir sorun yok mudur?
Bir hekim çoğu hastasından şikayetçi ise bu hekimde bir sorun yok mudur?
Bir hasta çoğu hekimden şikayetçi ise bu hastada bir sorun yok mudur?
Bir hastadan çoğu hekim şikayetçi ise bu hastada bir sorun yok mudur?
Ne düşünüyorum biliyor musunuz? Hastaların ve hekimlerin bir kayıt defteri olmalı. Şikayetler arşivlenmeli. Taraflar karşısındakinin tarzını az çok önden bilmeli, ona göre gardını almalı.
Saçmalıyorum işte, ama bi sorun bakalım neden saçmalıyorum?
Sağlık sistemi çöktü, bu çöküntünün göz göre göre olması hali başlı başına bir saçmalık zaten. Buradan tarafları tatmin eden, mantıklı bir izah ve çözüm çıkmaz.
Takım çıkmaza girince nasıl yapılıyordu. Önce oyuncu harcanıyordu, sonra teknik direktör, en sonunda da başkan. Taraftarı harcamak diye bir şey yok. Merak ediyorum biz hangi safhadayız?
